W Opolu ten dzień świętowano nieco wcześniej bo 2 czerwca, ale bardzo uroczyście, zorganizowany został przez Instytut Slawistyki Uniwersytetu Opolskiego, Koło Naukowe Kultury Rosyjskiej i Opolski Oddział Wojewódzki Stowarzyszenia Współpracy Polska-Wschód.
Otwarcia dokonała dr Irena Danecka przewodnicząca komitetu organizacyjnego, członek Prezydium Opolskiego Oddziału Wojewódzkiego SWP-W, autorka wielu podręczników i słowników języka rosyjskiego przypominając uchwałę ONZ o ustanowieniu dnia 6 czerwca Międzynarodowym Dniem Języka Rosyjskiego i w imieniu organizatorów powitała zebranych w tej pięknej sali ponad 250 uczestników, w tym gości zaproszonych, wykładowców i studentów oraz uczniów i nauczycieli Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Głubczycach, Zespołu Szkół Mechanicznych w Głubczycach, Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Głubczycach i II Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Kędzierzynie-Koźlu.
Z dużym zainteresowaniem uczestnicy wysłuchali interesującego przesłania na Międzynarodowy Dzień Języka Rosyjskiego prof. dr hab. Wojciecha Chleby, odczytanego przez dr Tomasz Wielga – zastępcę dyrektora Instytutu Slawistyki Uniwersytetu Opolskiego (z powodu ważnego wyjazdu służbowego prof. Chlebdy – przewodniczącego Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów Ministerstwa Edukacji).
Rosjanie na święto swojego języka zaproponowali 6. dzień czerwca – a zaproponowali dlatego, że tego właśnie dnia w roku 1799 przyszedł na świat Aleksander Puszkin. Świat wie o Puszkinie tyle, że był to poeta rosyjskiego romantyzmu – i niewiele więcej. Świat Puszkina na co dzień nie czyta (podobnie jak nie czyta naszego Mickiewicza), gdyż jako poeta Puszkin jest w zasadzie nieprzetłumaczalny. Ale w Rosji i dla Rosji Puszkin ma rangę najwyższą. W Rosji nazwano go „słońcem poezji rosyjskiej”. W Rosji powiedziano o nim: „Puszkin – nasze wszystko”. Puszkina się w Rosji czyta, Puszkina się zna na pamięć, Puszkinem się mówi.
Ale czy dlatego ogłoszono Międzynarodowy Dzień Języka Rosyjskiego, że istniał Aleksander Puszkin? Wyborem dnia jego urodzin uhonorowano, owszem, jego zasługi dla ruszczyzny, ale sam dzień ogłoszono ze względu na rangę, jaką ma w świecie kultura rosyjska w ogóle, a język rosyjski, jej tworzywo – w szczególności. Rosyjski jest dzisiaj nie tylko najbardziej rozpowszechnionym językiem słowiańskim, ale i jednym z najczęściej używanych języków na świecie. Posługuje się nim jako pierwszym (ojczystym) 145 milionów ludzi, w ogóle zaś na świecie używa rosyjskiego ok. 300 milionów, co daje mu piąte miejsce w globalnej skali używalności języków. Ten rosyjski, który 200 lat temu dopiero „wybijał się na niepodległość”, należy dzisiaj, jak już zostało wspomniane, do grupy sześciu języków oficjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Dla świata słowiańskiego stał się czymś w rodzaju esperanta, ale znany jest także, nauczany, rozpowszechniany, propagowany również daleko poza obszarem Słowiańszczyzny.
Kolejnym ciekawym punktem spotkania był wykład i prezentacja multimedialna dr Jadwigi Tarsy Frazeologia w rosyjskich i polskich demotywatorach, który z dużym zainteresowaniem wysłuchali w zupełniej ciszy młodzi i starsi uczestnicy.
Część artystyczna wzbudziła duże zainteresowanie obecnych, bo łączyła prezentacje przygotowaną przez uczniów, studentów i pracowników nauki.
Występy rozpoczął zespół wokalny, który stworzyli na potrzeby tego spotkania studenci II roku języków obcych w turystyce, wykonując piosenkę razem z uczestnikami zebranymi na sali, którą zna każdy Rosjanin, każdy rusycysta i powinien znać każdy uczący się języka rosyjskiego, czyli „Подмосковные вечера” i ulubioną w czerwcu przez wszystkich uczniów, studentów, nauczycieli i wykładowców piosenkę „Каникулы”.
Następnie salą zawładnęła grupa taneczno-wokalna składająca się ze studentów różnych kierunków studiów.
Następnie zaprezentowali się soliści z Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Głubczycach i II Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Kędzierzynie-Koźlu prezentując dawne i współczesne piosenki rosyjskie.
Mocnym akcentem na zakończenie spotkania była prof. Elena Jagt-Yazykova, która sama zaśpiewała dwie piosenki, a trzecią starała się nauczyć publiczność. Tę piosenkę pamiętamy z ubiegłorocznego Dnia Języka Rosyjskiego i była ona bardzo dobrym podsumowaniem naszego święta: „Давайте говорить на русском языке”!